Genel Sosyal ve Kültürel Yapı |
Yaz tatili dönemlerinde bazı vatandaşların tatil amacıyla köyüne dönmesi ile köyde mevsimlik olarak nüfus 150 civarına kadar çıkmaktadır. Önümüzdeki süreçte; çocukluğunu ve gençliğini köyünde yaşamış, fakat ekonomik veya farklı nedenlerle büyük şehirlere göç etmiş olan neslin çoğunun, emeklilik devresine girmekte olması ile, köye geçici veya temelli dönme eğilimleri görüleceği ve köy nüfusunun önümüzdeki yıllarda hızla çoğalabileceği tahmin edilmektedir. Köyümüz nüfusuna kayıtlı kişi sayısı yaklaşık olarak aşağıdaki gibidir: Köyde sürekli oturanlar :-------------- 70 Tosya ve yakın çevresinde (bağlarda) oturanlar: ------------------- 70 Ankara’da oturanlar :------------------- 100 İstanbul’da oturanlar : ----------------- 750 Başka illerde oturanlar:---------------- 10 TOPLAM NÜFUS :--------------------- 1000 kişi (Hesaplamalar yaklaşık tahmindir.)
Köy bir orman köyü olup, köyün geçim ve ekonomisi ise tarım, hayvancılık ve orman işlerine dayanır. Eskiden nüfusun köyde kalabalık olduğu dönemlerde bu sektörler oldukça canlı idi. Artık göç nedeniyle köyde yaşlıların kalması nedeniyle iş gücü zayıflamış ve birkaç aile bu işleri canlı olarak yürütebilmektedir. Köyde çok özel ve verimli yapı taş ocakları vardır. Bu ocaklar köyün kuzeyinde Yayla mevkiinde olup, özellikle 1965 – 1995 yılları arasında, bu ocaklardan, köy halkı bina yapımında çok yararlanmıştır. Taş işçiliği, zamanla çevre köylere de “taş sökümü ve satımı” şeklinde ticarete dönüşerek; o yıllarda köyde bulunan yaklaşık 25 kadar traktör için, ciddi düzeyde bir geçim kaynağı olarak devam edegelmiştir. 1960’lı yıllara kadar köyde mevsimlik yayla hayatı devam etmiş, daha sonraki yıllara doğru yaylaya göç sona ermiştir. Bu yıllardan itibaren de yayladaki mevcut yapılar, zaman içinde yok olmuştur. Köyden dışarıya göç, daha çok ekonomik nedenlere bağlı olarak, 1960 ile 1995 yılları arasında olmakla birlikte, en yoğunluklu olarak 1980 - 1990 arsında yaşanmıştır.
Hazırlayan: Mahir AŞCI Başkan |